دولت پزشکیان دوباره تورم را صعودی کرد! دلار و سکه و سیب زمینی نجومی شدند!

نرخ تورم در اسفندماه سال ۱۴۰۳ پس از ماه‌ها روند نزولی مجددا صعودی شد و به ۳۲.۵ درصد افزایش یافت.
نرخ تورم میانگین (۱۲ماهه) که از اردیبهشت ۱۴۰۲ به طور مستمر نزولی شده بود، با تغییر دولت در اواسط سال ۱۴۰۳ روند نزولی آن متوقف شد و نهایتا اسفندماه دوباره صعودی شد.
بر اساس گزارش مرکز آمار، نرخ تورم در ۱۶ ماه پایانی دولت سیزدهم (اردیبهشت ۱۴۰۲ تا مرداد ۱۴۰۳) بیش از ۱۴ واحد درصد کاهش یافته بود.
از سوی دیگر، تغییر روند نرخ تورم در دولت چهاردهم در شاخص تورم نقطه به نقطه (درصد تغییر عدد شاخص قیمت نسبت به ماه مشابه سال قبل)، شفاف‌تر است.
در پایان دولت سیزدهم نرخ تورم نقطه به نقطه به کانال ۳۱ درصد کاهش پیدا کرده بود اما در اسفندماه ۱۴۰۳ از ۳۷ درصد هم بالاتر رفته است.

سیب‌زمینی سلطان افزایش قیمت‌ها در دولت پزشکیان

براساس داده‌های مرکز آمار ایران از تغییرات قیمت اقلام سفره خانوار، تغییرات قیمت حدود ۵۰ قلم کالای پرمصرف خانوارها از ابتدای شهریور ۱۴۰۳ تا انتهای اسفندماه ۱۴۰۳ به‌طورمیانگین حدود ۳۷ درصد بوده است.
اما در این میان، برخی اقلام به دلایل فصلی و عدم مدیریت صادرات، افزایش بسیار شدیدی نسبت به سایر اقلام سفره خانوار داشته‌اند. سیب‌زمینی با حدود ۱۶۶ درصد افزایش قیمت در ۶ماهه اول دولت چهاردهم، لقب سلطان افزایش قیمت‌ها را به خود اختصاص داده است.
بر اساس اطلاعات مرکز آمار از نرخ تورم، دولت چهاردهم در ۷ ماه نخست عملکرد خود رتبه دوم افزایش تورم را پس از دولت رفسنجانی و در بین همه دولت‌های پس از انقلاب به نام خود درج کرده است.
بر اساس تاریخچه شاخص تورم مناطق شهری مرکز آمار که از سال ۱۳۶۱ تاکنون را در بر دارد، در ۷ ماه نخست دولت‌های پس از انقلاب، بیشترین افزایش تورم به دولت دوم رفسنجانی در سال ۱۳۷۲ مربوط است که در آن مقطع تورم مناطق شهری بیش از ۲۳.۶ درصد افزایش پیدا کرده است.
رتبه دوم افزایش تورم در ۷ ماه نخست دولت‌ها به دولت پزشکیان تعلق دارد که از شهریور تا پایان اسفند ۱۴۰۳ تورم مناطق شهری را ۲۱ درصد افزایش داده است.
علت شباهت دولت‌های رفسنجانی و پزشکیان در ثبت بالاترین تورم را باید در اجرای سیاست آزادسازی نرخ ارز دانست که در هر دولت با حمایت جریان اقتصادی حامی بازار آزاد اجرا شد و ضربات سنگینی به معیشت مردم وارد کرد.
کشور در شرایط بی‌سابقه‌ای از بحران اقتصادی قرار دارد. قیمت دلار از مرز ۱۰۰ هزار تومان گذشته، سکه به رکورد ۱۰۳ میلیون تومان رسیده و طلا به ۸ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان رسیده است. معضلات معیشتی فشار شدیدی بر مردم وارد کرده و کابینه کشور بدون وزیر اقتصاد فعالیت می‌کند، در حالی که تهدیدهای خارجی نیز روز به روز در حال افزایش است. طبیعی است که در چنین بحرانی، افکار عمومی انتظار داشته باشند دولت تمام تمرکز خود را بر کنترل بحران‌ها، حل مشکلات اقتصادی و کاهش فشارها بگذارد.
اما در همین روزها شاهد تصمیمات و رفتارهایی هستیم که فاصله‌ای چشمگیر با توقعات واقعی مردم دارد. رئیس‌جمهور ترجیح داد برای عیددیدنی به همراه دخترش به خانه علی نصیریان، بازیگر برجسته سینمای ایران برود؛ حرکتی که واکنش‌های بسیاری در فضای عمومی برانگیخته است. از سوی دیگر معاون اول رئیس‌جمهور نیز در همین برهه حساس در سفری تفریحی به کیش به‌سر می‌برد و معاون پارلمانی دولت ترجیح داده تعطیلات خود را در قطب جنوب بگذراند!
این نوع رفتارها، فارغ از ماهیت یا اهداف آن‌ها، بی‌توجهی آشکار به اولویت‌های اصلی مردم و بحران‌های مشخص کشور را نشان می‌دهد. در چنین شرایطی که مردم تحت فشار اقتصادی قرار دارند و کشور نیازمند اقدامات فوری برای مهار تورم و کاهش نگرانی‌های امنیتی است، این اقدامات نه فقط پاسخگوی مطالبات جامعه نیست، بلکه نشان‌دهنده شکاف عمیق میان مسؤولان و افکار عمومی است. مردم انتظار دارند که تمرکز دولت بر مسائل کلیدی و اضطراری کشور باشد، نه بر برنامه‌های غیرضروری یا نمایشی که هیچ گره‌ای از مشکلات آنان باز نمی‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا